پایانی برای خدمات بشردوستانه‌ام بعد از ۱۹ سال فعالیت تعیین نکرده‌ام/ جامعه برای حوادث بزرگ آماده نیست/ یاری رساند هموطنان در حوادث شیرین ترین خاطرات هستند
به گزارش امید لرستان؛ به عنوان یک داوطلب در خانواده بزرگ جمعیت هلال احمر در مراحل مختلف و بحران های گوناگون خدمات زیادی داشته است و در همه مراحل به صورت داوطلبانه و بدون هیچ چشم داشتی، تا حد توان خدماتی شایانی را در خصوص نیازها و مشکلات مردم ارائه داده است. فعالیت در حوزه امداد و داوطلبان، جمع آوری کمک‌های مردمی و همچنین پشتیبانی حوادث بزرگ و ملی نظیر زلزله دورود و بروجرد، زلزله تبریز، سیل پاکستان، زلزله کرمانشاه، سیل لرستان، سیل سیستان و بلوچستان تنها گوشه های از سال‌ها خدمات داوطلبی یکی بانوی پر تلاش لرستانی است که سال‌ها عمر خویش را صرف فعالیت های بشر دوستانه کرده است.
اعظم حیاتی پور در بسیاری از فعالیت‌های جمعیت هلال احمر به عنوان یک عضو داوطلب نقش پرنگی دارد و همین دلیل باعث شد در پایگاه خبری امید لرستان میزبان او باشیم و لحظاتی را با او گفت و گو کنیم که در ادامه آن را تقدیم حضور مخاطبان عزیز می‌کنیم.
لطفاً خودتون رو معرفی بفرمایید و شمه‌ای از فعالیت‌های داوطلبانه در مدت حضور در جمعیت هلال احمر مطرح بفرمایید؟
اعظم حیاتی پور با درجه نجاتگر یکم، لیسانس مدیریت امداد و سوانح طبیعی هستم و در سال ۱۳۷۵عضو جمعیت هلال احمر شدم. سال ۱۳۸۴ در واحد داوطلبان بطور مستمر فعالیت خود را شروع نمودم و هشت سال مسئول خانه داوطلبی و دو سال است نیز دبیر باشگاه امدادونجات شهرستان خرم‌آباد هستم.
مهمترین انگیزه شما از نزدیک به دو دهه فعالیت بشر دوستانه چیست؟
مهترین و با ارزش ترین هدف از انجام این گونه فعالیت‌ها کمک به هم نوع و یاری رساندن به افرادی که گرفتار در حادثه یا شرایط نا مطلوبی هستند. این هدف و انگیزه باعث می‌شود تا ما ها ورود کنیم و دنیایی زیبا تر به نمایش بگذاریم و در لحظاتی که بسیاری نا امید هستند با عزم اراده‌ای که خدواند در درون ما گذاشته است یاری گر آسیب دیدگان باشیم.
با توجه به فعالیت داوطلبانه شما، چه چیزی باعث حضور سالیان متمادی در عرصه خدمتگزاری در این راستا شده است؟
چیزی که باعث می‌شود یک عضو داوطلب هلال احمر از جمله بنده سالیان سال در این عرصه خدمت کنند حس قشنگ و والای است که هنگام دست گیری از یک فرد گرفتار یا نیازمند به ما دست می‌دهد. این یک حس زیبایی است که توان و قدرت بیشتری به ما تزریق می‌کند تا بتوانیم به طور مسمتر به فعالیت خود ادامه و از این‌کار هیچ‌وقت خسته نشویم.
چگونه یک نفر می‌تواند عضو داوطلب هلال احمر شود و در فعالیت های بشر دوستانه همکاری کند؟
عضویت در هلال احمر برای همه آزاد است و افراد علاقه مند می‌توانند با مراجعه به جمعیت هلال احمر درشهرستان‌ها با پر کردن فرم و تحویل کپی مدارک شناسایی بسته با سن و سالی که دارد در حوزه های جوانان و داوطلبانه ساماندهی می شود و بعد از طی کردن آموزش های چند گانه امدادی می‌تواند در برنامه های حوزه امداد و نجات نیز حضور یابد. ضمن این که علاوه بر پوشش امدادی سوانح و حوادث، بسیاری از فعالیت های بشر دوستانه نیز در جمعیت هلال احمر وجود دارد که فرد با توجه به وقت و علاقه مندی که دارد می تواند در آنها حضور داشته باشد. البته اگر عضو داوطلب توانمندی و تخصص ویژه‌ای نیز داشته باشد در راستای آن توانمندی نیز از او استفاده می‌شود.
آیا افراد داوطب حقوق و مزایا دریافت می کنند؟
خیر؛ بجز پرسنل اداری جمعیت هلال احمر، اعضای داوطلب حقوقی در راستای فعالیت هایشان، دریافت نمی‌کنند.
یک فرد داوطلب در جامعه چگونه می‌تواند با ایفای نقش داوطلبی از سایر مردم متمایز و نقش مهمی در جامعه داشته باشد؟
یک فرد داوطلب وقتی می‌تواند متمایز و دارای نقش مهمی در جامعه خود باشد که از توانایی ها و مهارت های خود به نحوه شایسته ای برای جلوگیری از آسیب به افراد جامعه خود استفاده کند. داوطلب جمعیت هلال احمر به لحاظ آموزش های عمومی و تخصصی که در خصوص نجات جان افراد و کمک به آسیب دیدگان یک حادثه فرا میگیرد به شکل مطلوبی می‌توانند این آموزش های را به افراد جامعه خود انتقال بدهد تا بتواند جامعه ای آگاه و آماده در خصوص کمک به آسیب دیدگان و نجات جان افراد بسازد.
از انجام فعالیت‌های داوطلبی بعد از این همه سال خسته نشده‌اید ؟
خیر ، انجام این گونه فعالیت ها همیشه باعث شده تا انرژی دو چندانی برای ادامه کار داشته باشم.در دل این‌گونه فعالیت ها احساس خستگی معنا و مفهومی برای یک فرد داوطلب ندارد و همیشه و در هر لحظه آماده انجام خدمت رسانی هستم.
مهمترین دغدغه شما به عنوان یک فرد داوطلب چیست ؟
دغدغه ما آمادگی مردم برای حوادث است، این آمادگی به معنی بدن آماده و واکنش نسبت به حوادث مثل زلزله نیست، بلکه آمادگی است که فرد اگر می خواهد ساختمان بسازد، به همه ابعاد آن که شامل، ایمنی سازه، جانمایی آن برای این در معرض سیل نباشد، بیمه کردن خود در برابر حوادث، فراگیری آموزش های کمک های اولیه و موارد این چنینی است که اگر حادثه ای رخ داد آسیب ها و تعداد تلفات به حداقل ممکن برسد. الان جامعه ما کمترین میزان آمادگی را دارد و می بینید که مثلا در سیل فروردین سال گذشته، به خاطر تعرض به حریم رودخانه ما چقدر خسارت روحی، روانی، مالی دیدیم و این در حالی بود که اگر از قبل مراعات می‌کردیم شاهد این چنین خسارتی نبودیم.
پس شما معتقد هستید که جامعه برای حوادث بزرگ آماده نیست؟
بله چون حوادثی اخیر را اگر بررسی کنیم و آن را باسایر کشور های توسعه یافته مقایسه کنیم خواهیم دید که ما در بسیاری از شاخصه‌ها آمادگی نداریم و به عنوان مثال کسی دقیق نمی تواند بگوید مثلا اگر در همین تهران یا هر کدام از شهرها یک زلزله ۷ ریشتری به وجود بیاید چه اتفاقاتی خواهد افتاد. البته تنها شاخصه و ویژگی ما در حوادث بزرگ، مشارکت همدلی مردم است که در کمتر جایی از جهان قابل مشاهده است که این چنین مردم خودشان جهادی وار به میدان یاری رساندن به همنوعان خودشان راهی می شوند و این ستودنی و برای همه لذت بخش است و شاید بخش شیرین خاطره های ما در حوادث به شمار می‌آید.
مهمترین درسی که مردم می‌توانند از بحران های گوناگون نظیر سیل زلزله و یا بیماری کرونا بگیرند به نظر شما چیست؟
مهترین درس، کنترل خونسردی در زمان حوادث گوناگون و کمک به هم نوع خود است که این دو مورد در حوادث گوناگون می‌تواند بزرگترین کارها را در زمان حادثه بدون هیچ هزینه و ابزاری انجام داد که از توان همه نهادهای امداد رسان خارج است که در آن لحظه های اولیه حادثه اقدامات مفید و موثری را انجام بدهند تا از جان خود محافظت یا حداقل آسیب وارد شود.
اعظم حیاتی پور تا چه زمانی به فعالیت های داوطلب خود ادامه می‌دهد؟
حقیقتا پایانی برای فعالیت های بشردوستانه ام تعیین نکرده ام، اما تا هر وقت که بدانم می توان مفید باشم قطعاً با قدرت حضور دارم و در این راه از هیچ کوششی فروگذار نخواهم بود.
سخن پایانی شما….
به امید روزی که در حوادث گوناگون و بحران های اجتماعی هیچ فرد و خانواده ای دچار آسیب و مشکل نشود و جامعه دانا، آگاه و آماده در بحث مقابله با حوادث داشته باشیم.
/.انتهای پیام