نقدی کوتاه بر اظهار نظر عضو شورای شهر خرم‌آباد در مورد شفافیت
اخیراً متنی توسط یونس امرایی، عضو شورای شهر خرم‌آباد، بر اساس چند جمله از یک فیلم تقطیع شده در مورد شفافیت منتشر شده است که آن را در این نوشتار مورد بررسی قرار می‌دهیم:
۱- برداشت غلط از نسبت حکمرانی و نمایندگی؛ آقای امرایی نمایندگی (و به تبع مجلس) را از ساختار حکمرانی کشور کنار گذاشته‌اند و اینطور تفسیر کرده‌اند که برخی حاکمند و برخی نماینده! حال آنکه اتفاقا در ساختار حکمرانی جمهوری اسلامی، مجلس یکی از ارکان مهم و اساسی است که از قضا در رأس امور نیز هست.
۲- اعتقاد به شفافیت مطلق؛ شفافیت مطلق نه تنها از سیره سیاسی اهل بیت برداشت نمی‌شود بلکه در قانون اساسی فعلی نظام جمهوری اسلامی هم مثال‌های نقضی چون جلسات غیرعلنی مجلس، سران قوا و … دارد؛ چرا که در حال حاضر مسائل امنیتی در سطوح مختلف و با پیچیدگی‌های بسیار در تمام جهان محل بحث است. لازم به ذکر است هیچ کشوری و هیچ مدل حکمرانی در تمام طول تاریخ و حال حاضر، به شفافیت مطلق عمل نکرده و به نظر نگارنده تا پایان تاریخ هم شفافیت مطلق در سطوح مختلف حکمرانی محقق نخواهد شد.
۳- طرح قیاسی غلط بین مسئولان اجرایی و غیراجرایی؛ پر واضح است در نظام جمهوری اسلامی باید سطحی از شفافیت به طور نسبی وجود داشته باشد. روی حدود این شفافیت نظرات مختلفی وجود دارد که محل بررسی است. اشکال اساسی در طرح گزاره اصلی توسط آقای امرایی است که استاندار و فرماندار را در نسبت با خدا و ائمه و … میسنجد و نماینده را در نسبت با مردم! حال آنکه همه جایگاه‌های مسئولیتی ذکرشده چه بدون واسطه و چه با واسطه به مردم برمیگردند.
نتیجه اینکه در بحث شفافیت، اگر کسی (چون آقای امرایی) قائل به شفافیت مطلق باشند، آنگاه که خود در مقام مسئولیت قرار می‌گیرند، باید عامل به نظرات خود باشند. عملکرد آقای امرایی در شورای شهر، اقلا تا به حال با شفافیت مطلق نسبی نداشته. نگارنده پیشنهاد می‌کند اگر ایشان بحث شفافیت مطلق را برای خود نمی‌پسندد، برای دیگران هم تجویز نکند؛ چرا که فعلا به عنوان منتخب مردم در شورای شهر خرم‌آباد عامل به شفافیت مطلق نبوده‌اند!
/.انتهای پیام