مخروبه ای که روزگاری قطب تولید چرم ایران بود

سید احمد موسوی: علی رغم اینکه محصولات این کارخانه علاوه بر تامین نیاز کشور به سایر کشورها صادر می شد مردم و کارگران نه تنها شاهد توسعه و پیشرفت این واحد تولیدی نشدند بلکه هر روزی که در کارخانه حاضر می‌شدند صدای کمتری از چرخ تولید این واحد را شنیده و رفته رفته با سالنهای خلوت و دستگاههای خاموش خط تولید مواجه می شدند در نهایت به تعطیلی کامل آن عادت کردند و این چنین شد که حدود ۲۹ سال پیش این صنعت به یکباره با رکود و تعطیلی کامل مواجه گردید و نام چرم و پوست از صفحه ذهن اهالی صنعت و مردم لرستان بعلت ناکارآمدی ، نبود برنامه ، سومدیریت ،سیاستهای غلط و غیر کار شناسی پاک شد .

این کارخانه در حالی سالهاست دست خوش بی تفاوتی و بی توجهی مسئولان شده که جدا از اینکه خیلی از تجهیزات و امکانات آن توسط سرمایه گذاران که قرار بود این مجتمع را احیا کنند از کارخانه خارج نموده و تسهیلات آن را نیز در جاهای دیگر مصرف نمودند دارای پست برق مجزا ، دو حلقه چاه و بیش از ۱۸ هکتار زمین مستعد با دهها ساختمان تولید بوده و وجود همین زیرساخت کافیست تا سرمایه گذار جهت احیا و سرمایه گذاری ترغیب شود که البته همت و اراده قوی در استان می تواند مسیر را برای رغبت سرمایه گذاری هموار نماید