«دایه دایه» خوانی مدعیان نیکا برای جنگ افروزی در لرستان

دام تجزیه را باید بر قوم دگر بگذارند که لر را بر سپهر غیرت و بصیرت، همت بلند است.
بی‌بخارها آب در هاون می‌کوبند و نقشه آبکی ِ تجزیه می‌کشند و بسیجی‌ها مثل آب خوردن، نقش بر آب می‌کنند.
برخی مسئولان نیز از آن‌ها آبی گرم نمی‌شود که هیچ، به مجازی آب می‌بندند و از بی آبی هم کره می‌گیرند.

احمق‌های درجه یک تحلیل ندارند، برای تجزیه ایران و ایجاد جنگ داخلی در بیرون مرزها لم داده و بر روی قومیت‌ها و مذاهب تکیه کردند، نمی‌فهمند ملت که برخیزد کف روی آب فرو نشیند و بدخواهان سیبل خواهند شد برای سیل خروشان حمیت و دلاوری مردمانِ نقطه‌زنِ ایران زمین که از زمین و هوا نقطه نقطه وجودشان را هدف قرار خواهند داد.

مادر نیکا از روی کینه چشم و روی بسته و دهان را باز، پا را از گلیم تناقض‌گویی‌اش فراتر نهاده و دست در دست داعش گوش فلک را کر کرده و زبان گنگِ وحوش مجازی شده تا دست و پا قطع کنند و چشم کور کنند و کودکان لرستانی را نیز همچون آرتین مظلوم شیراز به سوگ بنشانند.
اینجا اما دیار مردمانی است که رشادت‌شان را قبل از شنیدن باید دید.

صبر ما استراتژیک است و بنا نیست برخورد تندی بشود با این همه وقاحت و جسارت، که تا دیروز حتی نمی‌توانست با دخترش زیر یک سقف زندگی کنند و امروز شاهد خاله‌خرسه مهربان‌تر از مادر هستیم.

مراسمات عزاداری که در آن دهن‌دریدگی و زبان‌درازی صاحب عزا و توهین به میت برای بوق‌های جهانیِ بی بی سی ضبط شود سنخیتی ندارد با عزاداری غنی و عقلانی قوم لر که ثبت ملی و جهانی ‌شده.

آنکه عزاداری توأم با وقار و عقلانیت این قوم تاریخی را با فحاشی و سوت و کف مخدوش کند، عِرض خود می‌برد و زحمت لر می‌دارد.

سلبریتی های مزدور برای هرزگی و به امید چندرغاز پول آغشته به خون، بیش از چهل روز تمام تلاش خود را برای نا امن سازی لرستان به کار گرفتند، اما نیروهای بسیجی و مردمی سنگ تمام گذاشتند، مبادا بر دامن غیرت لر گَردی بنشیند.

این مهره‌های مزدورِ گاو شیرده و سگ نگهبان منطقه کجا و فهم آهنگ حماسیِ « دایه دایه» که نماد موسیقی حماسی قوم غیور است، کجا؟

خانواده مهسا و حتی مولوی زاهدان آرام گرفتند،
مسئولان امنیتی استان نیز باید از خویش برون آیند و با درایت و مدیریت این غائله چهل روزه را پایان دهند و خستگی از تن بسیجیان کف میدان بزدایند که پس از هر عُسر و رنجی باید به یُسر و راحت رسید.