دومین سالگرد مرحوم حجت الاسلام ابراهیمی/ابراهیمی که بود؟چه خدماتی داشت؟

حجت الاسلام بیـرانوند سرپرست موسسه امیر بیان استان لرستان در گفتگو با امید لرستان ؛ در سالروز ارتحال حاج آقا ابراهیمی در مورد ایشان فرمودند :

آشنایی من با حاج‌آقا ابراهیمی بر می‌گردد به سال 89، زمانی که در حوزه علمیه امام صادق (ع) در شهرستان ساوه درس می‌خواندم. حاج‌آقا ابراهیمی هم از اساتید ما بود. به شدت خاکی و خون گرم بود. بعد از شروع کلاس‌ها خیلی سریع با طلبه‌ها صمیمی شد به طوری که گاهی اوقات به خوابگاه طلاب می‌آمد و در کنار هم غذا می‌خوردیم.
عادت داشت زمان حضور و غیاب در ابتدای کلاس، نام هر طلبه‌ای را که صدا می‌زد، برایش دعا هم می‌کرد. دعایش در حق من این بود: «خداوند شما را هادی قرار دهد و هدایت‌گر باشید»!

توجـه ویـــــژه‌ای به خانواده‌ها داشت

توجه ویژه‌ای به خانواده‌های طلبه‌ها و همکارانش داشت. هیئت خانوادگی داشتیم. در فضایی ساده مراسم می‌گرفتیم و در جهت رشد و ارتقاء اعضای خانواده‌ها مباحث اخلاقی برای خانواده‌هایمان ارائه می‌شد. همین ارتباطات و مراسم‌ها باعث شده بود که خانواده‌ها مشوق فعالیت ما در موسسه امیر بیان باشند و این باعث دلگرمی ما شده بود. اگر هم گاهی مشکلی پیش می‌آمد، حاج‌آقا ابراهیمی تمام سعی‌اش را می‌کرد که مشکل را برطرف کند.

تاسیس شعبه «امیر بیان» در لرستان، حاصل تلاش حاج‌آقا ابراهیمی بود

استاد ادبیات سخنرانی ما در حوزه علمیه بود. حاج‌آقا ابراهیمی به ما گفت که باید در زمینه بیان تخصصی‌تر کار کنیم. از طریق ایشان با موسسه امیر بیان آشنا شدیم.
توفیق داشتم دوره‌ِی موسسه امیر بیان را گذراندم و بعد از آن در بخش تبلیغی، در مراسم‌های ماه رمضان و ماه محرم و مراسم اعتکاف دانش آموزی همراه حاج‌آقا ابراهیمی شرکت کردم و از سال 91 هر برنامه تبلیغی داشتم با حاج‌آقا ابراهیم انجام داده‌ام.
حاج‌آقا ابراهیم از سال 92 یا 93 وارد لرستان شد. با اینکه موسسه امیر بیان قم فقط دو شعبه در اصفهان و تهران داشت، حاج آقا ابراهیمی پیگیر بود که با توجه به شرایط لرستان و محرومیت آن و برای آموزش طلبه‌ها و تبلیغ بهتر، شعبه‌ی موسسه امیر بیان در لرستان را هم تاسیس کند.
با اینکه لرستان از گزیه‌های آخر موسسه امیر بیان برای شعب استانی بود اما با تلاش‌های حاج‌آقا ابراهیمی در اولویت‌های اول قرار گرفت.
همان زمان نمایندگی امیر بیان در بروجرد را تحویل من داد. خیلی برای گسترش فعالیت‌های امیر بیان تلاش و دوندگی کرد چون معتقد بود تمام طلاب استان باید دوره‌های موسسه را بگذرانند.
کمتر مسئولی را می‌شناسم که حاج‌آقا ابراهیمی را ندیده باشد. با بسیاری از مسئولان دیدار داشت و جنس فعالیت‌ها و برنامه‌های موسسه را توضیح می‌داد تا بدانند که فعالیت ما موازی‌کاری نیست و می‌خواهیم مکمل باشیم. حتی به مدیریت حوزه‌های علمیه گفت ساعت‌هایی را برای دوره‌ها می‌گذاریم که به درس طلبه‌ها لطمه نخورد.

حاج‌آقا ابراهیمی و همکارانش جهادی کار می‌کردند، از جایی بودجه نمی‌گرفتند و چشم داشت مادی نداشتند.
همین نحوه‌ی کار کردن‌شان باعث شده بود مسئولان شگفت‌زده شوند!