تحلیل جامعه شناختی رفتار مردم در مواجهه با کرونا

یه گزارش امید لرستان، در برخورد با کرونا مردم رفتارهای متنوع و متفاوتی بروز دادند، به طور کلی این رفتارها را در سه دسته می‌توان تقسیم بندی کرد:

دسته اول: گروهی که به شدت از کرونا می‌ترسند و با کرونا مرگ را به خود نزدیک می‌بینند و استرس و اضطراب ناشی از بیماری آنها را مصداق این مثل قرار می دهد _فرد درحال غرق شدن به هر خس و خاشاکی چنگ می‌زند تا نجات یابد_ پس برای رهایی از کرونا با زود باوری هر تجویزی را می‌پذیرد از توصیه‌های علمی تا تجویزات خرافی و موهومات مثل خوردن الکل، خوردن یا قل قل کردن وایتکس.

در تمام جوامع همیشه شیادانی هستند که از نقطه ضعف اینان یعنی ترس استفاده می‌کنند تا به مطامع مادی خود برسند مثل تبلیغ خوردن ادرار شتر، مصرف تریاک و ده‌ها راهکار خودساخته‌ی آزموده نشده…

می‌توان حدس زد ریشه درمان‌های عجیب و غریب قرون وسطایی در جوامع سنتی گذشته ناتوانی در یافتن راه حل درست و چنگ زدن به هر روش برای رسیدن به هدف است. این دسته در شرایط پیک کاری کادر درمان در درگیری با کرونا با مشکلات ریوی و مسمومیت بار مضاعفی بر دوش پرستاران و پزشکان می‌نهند.

دسته دوم: افراد بی باک و بی مبالات‌اند کسانی که چون کرونا را به چشم نمی‌بینند یا چون از آشنایانشان کسی قربانی نشده هیچ محدودیت و تغییری در رفتار خود ایجاد نمی‌کنند. اینان مهمانی‌ها و مسافرت‌های غیر ضرور را تعطیل نکردند.

از درگیری با پلیس فیلم گرفتند درفضای مجازی منتشر کردند که ما پلیس راه را فتح کردیم غافل از اینکه دروازه‌های جهالت و لجاجت را فتح کرده‌اند و اکنون ماسک نمی‌زنند.

طیف به ظاهر مذهبی این دسته به بهانه دعا و توسل تنها راه حل موجود می‌خواستند مانع بسته شدن حرم‌های مطهر شوند ضریح لیس زدند(با چشم پوشی از ماهیت و نیت عنادآمیز و لجبازانه ضریح لیسان که اکثراً مخالف جمهوری اسلامی و تکفیر گوی رهبری‌اند) … این گروه هم بار مضاعفی بر دوش کادر درمان می‌نهند.

دسته سوم: در چارچوب عقل و منطق احتیاط می‌کنند و دستورات وزارت بهداشت و نظرات اجتماعی متخصصان حوزه بهداشت را می‌پذیرند. طیف غیر مذهبی این دسته در رعایت دستورات بهداشتی به منظور حفظ آرامش و پاسخ به ندای درون به دعا هم رو آوردند.

طیف مذهبی این دسته هم در کنار اعتقاد و باور به اثر دعا و توسل با تآسی از بزرگان دین مثل احادیث پیامبر در موارد شیوع بیماری‌های واگیر و رعایت بهداشت و با عنایت به جنبه حق الناسی عدم رعایت بهداشت به دستوراتی عقلی و بهداشتی عمل می‌کنند.

دسته سوم از علم و دین بهره می‌برند، از دستورات علم برای اطمینان بخشی به عمل خود و از کمک خواهی از دین برای حفظ آرامش خود، از نظر اینان دعا یا توکل جایگزین عمل به دستورات علمی نیست، بلکه دعا را مکمل عمل می‌دانند.

*زهرا امیری| کارشناس ارشد علوم اجتماعی- امید لرستان